Na bijna meer dan twee jaar thuisgezeten te hebben, hebben we allemaal terug reiskriebels. We willen een stukje van de wereld zien en liefst zo goedkoop mogelijk. Hiervoor maken we gretig gebruik van websites zoals Skyscanner. Op een presenteerblaadje krijgen we de prijzen van verschillende luchvaartmaatschappijen. Het enige wat we nog moeten doen is kiezen voor het goedkoopste ticket en de valies inpakken. 

Websites zoals Skyscanner zorgen ervoor dat je niet zelf op zoek moet gaan naar het meest voordelige alternatief. Handig toch? Maar waar vinden die websites hun data? En is dit wel zo onschuldig als het lijkt?

Sinds de invoering van de AVG in 2016 heeft Europa de toon gezet op het gebied van bescherming van persoonsgegevens. Geopolitieke overwegingen terzijde, het valt niet te ontkennen dat het oude continent, althans op het gebied van privacy, probeert zijn culturele visie te pushen.

Slaagt Europa in dit privacy-imperialisme? Dat lijkt het wel, nu China ingrijpt.