Tijdens mijn recente gastcollege aan de studenten grafische vormgeving van Luca School of Arts kwam een terugkerende bezorgdheid naar boven: wat betekent generatieve AI voor hun toekomst als creatieve makers? Kunnen ze hun werk nog beschermen? Wordt hun stijl binnenkort gekopieerd door machines? En vooral: doet het recht nog wel zijn werk in dit nieuwe tijdperk?

Deze vragen zijn allesbehalve academisch. Ze raken aan de kern van een veel bredere maatschappelijke en juridische uitdaging. Generatieve AI – systemen die autonoom tekst, beeld, muziek of code produceren – is geen gewone innovatie. Het dwingt ons tot een fundamentele vraag: is deze technologie zó ingrijpend dat ons juridisch systeem niet langer volstaat? En als dat zo is, moeten we dan het auteursrecht verder uitbreiden om creatieve makers te beschermen? Of is het juist tijd om een andere weg in te slaan?

Een Amerikaanse advocaat werd het middelpunt van een juridische soap toen hij een pleidooi indiende gebaseerd op voorbeelden van ChatGPT. Wat bleek? De ingediende zaken waren verzinsels. Ja, ChatGPT, de veelgeprezen AI-assistent, had overtuigende maar volledig fictieve uitspraken uit zijn siliconenhoed getoverd. Resultaat: sancties voor de advocaat en een zware deuk in zijn reputatie.

Maar als je denkt dat dit uniek is voor de VS, lees dan zeker dit verhaal van het Benelux merkenbureau!