Tijdens mijn recente gastcollege aan de studenten grafische vormgeving van Luca School of Arts kwam een terugkerende bezorgdheid naar boven: wat betekent generatieve AI voor hun toekomst als creatieve makers? Kunnen ze hun werk nog beschermen? Wordt hun stijl binnenkort gekopieerd door machines? En vooral: doet het recht nog wel zijn werk in dit nieuwe tijdperk?

Deze vragen zijn allesbehalve academisch. Ze raken aan de kern van een veel bredere maatschappelijke en juridische uitdaging. Generatieve AI – systemen die autonoom tekst, beeld, muziek of code produceren – is geen gewone innovatie. Het dwingt ons tot een fundamentele vraag: is deze technologie zó ingrijpend dat ons juridisch systeem niet langer volstaat? En als dat zo is, moeten we dan het auteursrecht verder uitbreiden om creatieve makers te beschermen? Of is het juist tijd om een andere weg in te slaan?

NFT’s (Non-Fungible Tokens) waren de voorbije jaren een van de meest besproken fenomenen in de digitale wereld. Van exclusieve digitale kunstwerken tot verzamelobjecten in games en zelfs digitale eigendomsbewijzen voor luxegoederen, NFT’s beloofden een revolutie in eigendom en handel op het internet.

Nu de speculatieve hype rond NFT’s grotendeels is weggeëbd, blijven er fundamentele vragen over hun juridische status. Eigendom, intellectuele rechten, consumentenbescherming en privacywetgeving blijven onduidelijk en stellen nieuwe uitdagingen voor bedrijven en gebruikers. Wat betekent het om een NFT te bezitten? Wat koop je écht? Wat zegt de wet over NFT-transacties?

AI creëert sneller en slimmer dan ooit, maar mag het ook auteursrechten claimen?

De opkomst van generatieve AI zet de creatieve industrie op zijn kop. Kunst, muziek en teksten kunnen in enkele seconden worden gegenereerd, maar roept dat de vraag op: wie is de echte auteur? Het recente rapport van het US Copyright Office stelt duidelijk dat volledig door AI gegenereerde werken in de VS geen auteursrechtelijke bescherming krijgen. Dit bevestigt een strikte interpretatie van het auteurschap als een uitsluitend menselijke aangelegenheid. Hoewel dit standpunt niet rechtstreeks gevolgen heeft voor België of Europa, plaatst het ons wel in een breder internationaal debat: moeten auteursrechtregels wereldwijd herzien worden om AI een plaats te geven in het creatieve ecosysteem?

Het Jaar van de Slang staat in de Chinese astrologie symbool voor transformatie en vernieuwing. De slang werpt zijn oude huid af om verder te groeien. Misschien is het tijd dat wij in het Westen hetzelfde doen als het gaat om onze kijk op China's technologische opmars.

De recente hype rond DeepSeek, een Chinese AI-speler die met krachtige open-source modellen de markt verrast, roept opnieuw de klassieke reacties op: verbazing, argwaan en soms zelfs paniek. Maar wat als we ons oude denken afwerpen en met een meer open blik kijken naar wat er werkelijk gebeurt?

Social media is niet meer weg te denken uit ons dagelijks leven. Het biedt een podium waar iedereen zijn stem kan laten horen en in gesprek kan gaan met een breed publiek. Maar wat als jouw pagina wordt gebruikt voor problematische reacties van anderen? Wat betekent dit voor jouw verantwoordelijkheid? Wat gebeurt er als reacties van derden op jouw sociale mediapagina problematisch worden? Ben jij, als beheerder van een pagina, verantwoordelijk voor wat anderen plaatsen?

Een recente uitspraak van het Europees Hof voor de Rechten van de Mens (EHRM) benadrukt dat een social media gebruiker niet dezelfde verantwoordelijkheid heeft als een platform. Waarom is dit onderscheid zo belangrijk? En wat betekent dit voor ondernemers en particulieren die actief zijn op sociale media?

Tijdens de Consumer Electronics Show (CES) 2025 waren AI-powered wearables de grote ster van de show. Van slimme brillen die gezichten analyseren tot wearables die je emoties monitoren via stemherkenning, de innovaties zijn intrigerend én zorgwekkend.

Deze technologieën zijn krachtiger dan ooit, maar ze brengen ook fundamentele juridische en ethische vragen met zich mee. Hoe ver mogen we gaan in het verzamelen van data? En hoe beschermen we onze rechten in deze hyper-innovatieve wereld?

Artificial intelligence (AI) has become an indispensable part of our lives and businesses, but as its adoption grows, so do concerns over its misuse and unintended consequences. Enter the concept of AI Governance Platforms—a trend forecasted by Gartner to dominate organizational strategies by 2025.

But what are these platforms, and can they truly ensure responsible AI usage? Or are they just another layer of "ethics washing"?

Agentic AI is shaping up to be one of the most discussed technology topics for 2025. From analysts to LinkedIn influencers, it seems everyone is riding the wave of this emerging concept. But what exactly is Agentic AI, and how does it differ from the AI technologies we interact with today?

In this article, we’ll break down what Agentic AI is, explore its levels of complexity, relate it to Robotic Process Automation (RPA), and critically assess its potential advantages and challenges.

Net nu we met z’n allen beginnen te begrijpen wat cookies zijn en waarom ze een risico vormen voor onze privacy, komt Google weer met iets nieuws: digital fingerprints. Deze techniek, die op het eerste gezicht een alternatief lijkt voor cookies, brengt minstens evenveel zorgen met zich mee.

Hoe werkt het? En wat betekent dit voor onze privacy?

De wereld van crypto lijkt een goudmijn, maar achter de glinsterende beloftes schuilen vaak onverwachte valkuilen. Zeker voor ondernemers kan de aantrekkingskracht van virtuele valuta's groot zijn: innovatie, snelle winsten, en een steeds groeiend ecosysteem. Maar hoe zit het eigenlijk met de garanties? Is uw investering écht zo veilig als u denkt? Met de verkiezing van Trump en zijn pro-crypto houding, gecombineerd met de strengere Belgische regelgeving, is het tijd om stil te staan bij wat dit betekent voor ondernemers.