Tijdens mijn recente gastcollege aan de studenten grafische vormgeving van Luca School of Arts kwam een terugkerende bezorgdheid naar boven: wat betekent generatieve AI voor hun toekomst als creatieve makers? Kunnen ze hun werk nog beschermen? Wordt hun stijl binnenkort gekopieerd door machines? En vooral: doet het recht nog wel zijn werk in dit nieuwe tijdperk?

Deze vragen zijn allesbehalve academisch. Ze raken aan de kern van een veel bredere maatschappelijke en juridische uitdaging. Generatieve AI – systemen die autonoom tekst, beeld, muziek of code produceren – is geen gewone innovatie. Het dwingt ons tot een fundamentele vraag: is deze technologie zó ingrijpend dat ons juridisch systeem niet langer volstaat? En als dat zo is, moeten we dan het auteursrecht verder uitbreiden om creatieve makers te beschermen? Of is het juist tijd om een andere weg in te slaan?

AI creëert sneller en slimmer dan ooit, maar mag het ook auteursrechten claimen?

De opkomst van generatieve AI zet de creatieve industrie op zijn kop. Kunst, muziek en teksten kunnen in enkele seconden worden gegenereerd, maar roept dat de vraag op: wie is de echte auteur? Het recente rapport van het US Copyright Office stelt duidelijk dat volledig door AI gegenereerde werken in de VS geen auteursrechtelijke bescherming krijgen. Dit bevestigt een strikte interpretatie van het auteurschap als een uitsluitend menselijke aangelegenheid. Hoewel dit standpunt niet rechtstreeks gevolgen heeft voor België of Europa, plaatst het ons wel in een breder internationaal debat: moeten auteursrechtregels wereldwijd herzien worden om AI een plaats te geven in het creatieve ecosysteem?

In de wereld van marketing en creativiteit is humor vaak een krachtig wapen. Maar wat als je inspiratie haalt uit een bekend merk? Regelmatig krijgen wij als juridische experts vragen van marketeers en creatives die met wilde ideeën een knipoog willen maken naar een populair logo of design in hun campagnes. Hoewel de humor en creativiteit bewonderenswaardig zijn, moeten we hen vaak teleurstellen: zulke ideeën lopen vaak recht tegen de grenzen van merkrechten aan.

Een recente zaak in de Verenigde Staten – tussen VANS en het kunstcollectief MSCHF – illustreert dit spanningsveld. Het draait om de vraag: waar ligt de grens tussen creatieve vrijheid en inbreuk op merkrechten? En hoe zit dit in Europa?

Rebranding is een spannende fase voor elk bedrijf. Een nieuw logo, een frisse uitstraling – het is een kans om je merk nieuw leven in te blazen. Maar wat gebeurt er met je bestaande merkrechten als je kleine wijzigingen aanbrengt? En hoe zit het met juridische bescherming?

Bezorgdheden die regelmatig terugkomen, dus tijd om even op een rijtje te zetten wat je als ondernemer moet weten over rebranding en de invloed op je merk, inclusief de verschillen tussen de Amerikaanse en Europese aanpak van “tacking”.